in gespreksonderwerpen terug,
de glorie van het zitten in de zon.
Je moet dan wel werken misschien,
maar als je je huiswerk kan maken
bij een streepje zon in de tuin:
nog zo anders.
We volgen ze dan ook graag op de voet
zodra ze de neiging begint te krijgen
uit ons blikveld weg te willen schuiven.
Je kan je stoel verplaatsen, de tafel ook om
haar verdwijnbewegingen te volgen:
je blijft haar grote, warme oog
nog altijd zoeken.
Stilaan staat ze zo laag dat het niet lang meer zal duren.
Straks moeten de boeken buiten dicht.
Je gaat binnen. Je werkt met licht.
Maar op je huid werkt nog de glorie
van de zachte zonnewarmte, zonet, daarbuiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten