Metamorfoses

Op de volksmuziekstage in Gooik
transformeren haar jonge leerlingen zich
- zoals zij zelf in haar groepje doet -
van meisje tot knaap, of omgekeerd,
van knaap tot meisje, zoals in beeld.
Haar opgestoken, rokje aan,
een sjaaltje om de hals.



Jawel, vrouwelijke leerkacht zit hier dus in het midden van
het groepje waarvan zij cheffin is, Jeff Caresse. Ze is Waalse
van afkomst, vandaar de verwijziging naar strelen - zoals
zij getalenteerd op de in haar schoot gegroeide trekzak doet.



Deze transseksuele mutatie
geeft mensen dingen een ander aanschijn.
Deze jongen krijgt een gevoelige
vrouwelijke touch, ja toch?



Zoals de mannelijke trekzakspeler hier
op zijn minst androgyn wordt, of meisjesachtig
rank en slank; bloem in wat opgestoken haar.
Toeschouwers zijn alles samen wat verward
want ze kijken met andere ogen.
Wie is wie? Wat is wat?
De spelers op het podium zijn in opgroei,
dus allicht vinden ze het
prettig en een beetje fascinerend gevaarlijk,
zo balanceren op de rand van wie je bent -
om af te tasten, aan te voelen wie je daarnaast
ook nog zou kùnnen zijn.
Daarbij datgene wat hen toelaat even buiten
de grenzen te gaan:
de vrijgeleide van hun artistieke muziek
die met hen ook begerig van
veel walletjes eet, roekeloos op de randen
van wilde en soms uitzinnige gevoelens balancerend.

Kan het missen dat het publiek
in de ban is?
Soms zoeken we ook allemaal wel eens
naar de man of de vrouw in ons -
gewoon omdat we mensen zijn, zeker?