dinsdag 17 augustus 2010

In de zwieremolen

Dit speelse tuig zal wel zijn afgeleid van een of ander toestel

dat Nasa en aanverwante gebruiken om astronauten te leren

wennen aan vluchten in de ruimte: zoveel omwentelingen om

de aarde! Hier allemaal voor de pret, voor de kleine durf van

gewenning aan dit toch wel onnatuurlijke gevoel.

Die klip wordt hier blijkbaar vlot omzeild. Anderen durven

er waarschijnlijk niet goed in (ik zou zelf ook niet staan te springen)

of krijgen het wat kwaad van een aantal kleine ongemakken.

Maar: we doen het wel, voor het spel.

Oei, en op deze aarde, op deze bol waar we op rondtollen

zonder er af te glijden, staan we er ook een beetje zo voor:

een oefening in gewenning, durf om met beide voeten

op de grond te staan en op weg te gaan.

Het duizelt ons wel eens als alles

met een schokeffect of een sneltreinvaart

op ons af snelt.

We worden dan ook van dag tot dag en maand tot maand

en zo verder gestadig aan geoefend, door ouders

en allen om ons heen eerst,

door onszelf met schade en met schande, later,

opdat we het zouden leren, dit zweven door het leven

waar veel aan ons trekt dat ons met een smak

op de grond kan doen vallen -

als we niet uitkijken,

als we het niet stapsgewijs, aandachtig willen leren.

Mens zijn - het vraagt durf!

We zitten er in, het leven, we mogen en we moeten

mee in de volle vaart van deze machtige, prachtige zwieremolen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten