dinsdag 17 augustus 2010

Dichter bij ons bed



Op de foto
met een dame (Anitah) uit Mauritius
en een meisje (Juthika) uit Bangladesj .
Gewoon omwille van de
internationale vriendschap,
natuurlijk.
En bekoord door de exotiek,
moet ik zeggen,
van lange, kleurrijke gewaden
en andere uitheemse versieringen.
(een rode stip op het hoofd
voor een getrouwde dame)

Alsof je,
gewoon door die mensen te ontmoeten,
het land al een klein beetje beter kent.
Landen krijgen een gezicht,
en nieuwsberichten over
alleen van naam bekende landen
worden menselijker,
want je hebt sympathie opgedaan
voor echt bestaande mensen
ergens verweg op de wereldbol -
en je wordt hoe dan ook
wat kosmopolitischer.
Hoe kan je nog
voor ruzie en voor andere
onmenselijke vormingen van verwarring zijn?

Hoe goed is het dan ook
dat onze jeugd tegenwoordig vaak uitheems
voor studie of werk wordt uitgezonden
en zo gelukkiglijk
veel breder dan de eigen neus
en veel ruimer dan de eigen straat leert kijken?
Plus aanvoelen, daarbovenop!
Posted by Picasa

Geen opmerkingen:

Een reactie posten