donderdag 26 augustus 2010

Contredanse de Bastogne

Een paar avonden op een volksmuziekfestival gesleten, met

veel plezier. De dansers aan het werk gezien. Scottish, polka,

wals, jig, bourree en veel meer wisselen elkaar af. Nooit een

danser geweest, dus ik doe alleen mee met de envoudigste.

An-dro, bijvoorbeeld, een Bretoense reidans waar men elkaar

bij de pinken neemt (letterlijk - niet een soort spreekwoord

zoals iemand bij de lurven nemen of met de voeten spelen)

en eenvoudige stapbewegingen maakt. Ontstaan op het

platteland, waar men deze "dans" uitvoerde om in rij

naast elkaar de grond aan te stampen - dat maakte het

werk prettiger. Moeilijk is de dans dus niet, en ik kan hem

nog net, zij het niet speciaal elegant, aan.

De tovercirkel is ook een plezier om in groep mee te doen.

Ik leg hem maar niet uit: je bekijkt hem best om hem in zijn

bewegingen te begrijpen en te waarderen. Als je er aan

mee doet, ervaar je door het gemeenschapsgevoel dat

hij opwekt waarom hij zo genoemd werd.

Dansen dus. Ik wil eens uitgelegd krijgen wat de

karakteristieken van al die dansen zijn, hoe hun ritme

en hun maatopbouw in mekaar zitten. En dan, om

het in te oefenen, wat dansmelodietjes maken.

Uit mijn oude speeldoos een contredanse uit Bastogne,

Bastenaken als je wil. Morgen wil ik hem nog eens

in mijn vingers krijgen. En op een mooie dag, met een

deskundige en lieftallige voorgangster aan mij zij,

wil ik hem dan ook nog eens al dansend met al mijn

benen en voeten beproeven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten