zaterdag 20 augustus 2011

SCHOOLJAAR IN ZICHT



Met het volgend schooljaar
al in zijn hoofd
behangt de leraar
in de laatste vakantieweken
de keuken,
haalt de garage overhoop,
en oh! er moet op
een kamer boven
nog voor vloerbedekking
worden gezorgd!

Maar welke gezichten zullen
hem vragend en misschien
zelfs verwachtingsvol
aankijken beging september?

Hij projecteert ze al
op het behang dat hij hangt,
op de vloer die hij legt
en hij tracht,
mechanisch verder werkend,
al te raden
naar het diepste wezen
van hun vragen.


22081987

ZELFZORG



IK BEN, EEN BEETJE NAMOE NOG, ONTWAAKT
EN TAMELIJK MOEIZAAM UIT MIJN BED GERAAKT.
GELUKKIG WAS ER TOEN VERFRISSEND WATER
EN EEN VERSTERKEND EN GEZOND ONTBIJTJE LATER.
IK HEB MIJN WILD GROEIENDE BAARDHAAR AFGESCHOREN,
TANDEN FLINK GEPOETST, EN VOELDE MIJ METEEN HERBOREN.

IK HEB MIJN NAGELS - TOCH GEEN ZWARTE RANDEN? - NAGEKEKEN
EN HEB DE RIMPELS IN MIJN VOORHOOFD IETWAT GLADGESTREKEN.
IK HEB DE KRANT GELEZEN EN WAS WEER HELEMAAL BIJ.
IK PRAATTE RUSTIG MET DE HUISGENOTEN RONDOM MIJ.
MIJN SCHOENEN HEB IK OOK WAT BIJGEKLEURD; 
HET HAAR GEKAMD - DAT WAS NOG NIET GEBEURD.

IK BEN EEN TIJDJE VOOR DE SPIEGEL BLIJVEN STAAN:
MOET HIER OF DAAR NOG OPLAPWERK WORDEN GEDAAN?
IK HEB MIJN ARMEN RONDJES IN DE LUCHT DOEN DRAAIEN.
IK HEB LINKS EN RECHTS WAT MET MIJN BENEN LOPEN ZWAAIEN
IK HEB MIJN BONTSTGEKLEURDSTE (!) KLEREN AANGEDAAN
EN BEN DE GROTE, WIJDE WERELD INGEGAAN.

HET HUISHOUDEN



Ik maak de bedden op.
Wat brengt het op?
           
Niets, dan dat de kinderen
elke dag weer groeien
en dat dit openbloeien
voor een deeltje
tussen de verse geur
van de lakens gebeurt.

Ik kook het eten.
Wie zal het weten?

Niemand, dan het gezin.
Het voedsel gaat erin
en geeft het kracht
voor leven.

Ik was en plas.
Komt het van pas?

Ja, het lichaam voelt
zich veilig, zo zorgzaam
ingepakt.

Ik doe die dagelijkse kleine dingen.
Kan ik daarmee iets winnen?

Ja, de gestaag terugkerende strijd
van elke dag
die de kleine vruchten geeft
waar een mens gewoon van leeft.

VERBRUIK



Verbruiker en misbruiker van
Zo weinig mogelijk zijn. Geen
Wijn waar hij alleen maar wat
Verdwazing schept. Geen bier
Voor alleen een vlucht ver weg

Van hier. Geen voedsel mèèr dan
Nodig is om gezond te overleven.
Wat overtollig is als vanzelfsprekend
Verder geven. Geen lichten laten
Branden waar het goed is dat er

Duister is. Geen water enkel
Voor geklater laten lopen. Kopen
Wat louter eerlijk en natuurlijk aan
De man wordt gebracht. Geen
Energiekracht verspillen aan

Zielloze grillen. Sober. Puur.
Elke dag. Elk uur. Bewust kiezen.
Verliezen door wat gewoon ver-
Spilling is mijden. Aan betere
Tijden werken met een bewustere

Mens. 

zondag 7 augustus 2011

KRUIDENSTRELING

De linkerhand door marjolein,
de rechterhand door wilde tijm
heen gestreken.

Er stond ook citroenmuntblad
en geel-zilveren curryplant 
aan deze zonnelichtkant.

Konden hun geuren
de dwingende kracht van eigenhandig
gesneden knoflook maskeren?

En de ui die
in ogen drong
en deed wenen -

was die na het strijken
door blad van basilicum
ijlings verdwenen?

Er moesten, kortom,
meer kruiden
geplant in zijn tuin,

om zich daar
van voeten tot kruin
mee te bestrooien. 



zaterdag 6 augustus 2011

DE NIEUWE WIJKEN


“Ik durf te zeggen dat ik denk dat ik
vroeger ooit zowat alle inwoners van
groot Opwijk nagenoeg heb gekend!”

Een stoute bewering, voorwaar,
maar ik neem het graag aan voor waar
van al wie goed is van kop en tuk is op
allerlei nieuws over dichtbije mensen.

“Maar nu, met al die nieuwe wijken -
akkoord, het zal de relaties verrijken -
maar ik ben toch de tel kwijt, en het
noorden, geen woorden heb ik er voor:

het spoor ben ik bijster, ik ben niet
meer mee, dat is teveel water in zee,
hoe moet dit nu verder gaan, in hemelsnaam?
Want geef toe, ze bouwen en bouwen maar aan!”

We zien en weten het allemaal wel: het lijkt een spel
waar geen einde aan komt, en het mondt nog uit in Opwijk
als stuk van Groot Brussel - maar wat we niet winnen,
met al die jonge gezinnen! Nieuwe gezichten,
nieuwe gedachten, nieuw overleg, vernieuwende krachten.

Mondige meisjes, jeugdige jongens,
kakelverse vrouwen, snedige mannen, 
het komt met de vooruitgang in kannen 
en kruiken in Opwijk. Voorwaar, we zitten 
hier goed, met al dat nieuw bloed!


ROOD



De fietspaden zijn hier en daar, nieuw,
met bloedrood bauxiet gemarkeerd.

Er wordt binnenkort weer fietsend
naar school terug gekeerd.

Het wegdek werd eerst weer
gladdig geschuurd.

Dan werd er heel sterke lijm
overheen geglazuurd.

Dan veel rode korrels,
een heel dikke laag.

Die open geschrobd,
zorgvuldig en traag.

Ik fiets er graag over heen.
Het ritselt zo fijn.

Een weer ietwat veiliger Opwijk
voor groot en voor klein.