Vakman aan het werk

Boiler stuk, dachten we. Het bleek
iets in de electriciteitskast te zijn,
iets met dag- en nachtcircuit, de regeling
daarvoor. Iets dat een Franse naam had.
(Van techniek heb ik geen kaas gegeten.)
Bekwame vakman kwam het na een
telefoontje al snel herstellen. Vliegende
keeper, maar dan om alle problemen
met onze stroomtoevoer te stoppen.



Zo gaat dat met echte vakmannen: hij
had een handig koffertje bij zich waarin
netjes alle spullen die hij nodig kon hebben.
Toestand in ogenschouw genomen,
testjes uitgevoerd, besluit getrokken.
Nieuw element gestoken. In een
handomdraai dingen ontmanteld,
draden en schroeven aangepakt,
probleem verholpen. Ik deed mijn hoed
af: zo vlug en efficiënt!

Tussendoor vertelde hij dat het niet altijd zo vlotjes gaat.
Bij ingrijpende grondwerken met kabels, om maar iets te
zeggen. Kranen en grof grondwerkgeschut hakken kabels
door - hij moet de euvels komen verhelpen. Soms moet
hij met zijn zware gereedschapskoffer dan heel de
werfzone door, op geaccidenteerd terrein, tot de plaats
van de kink in de kabel. Ploeteren, met andere woorden.
Klachten dan ook van bedrijven. Een groot drukkerijbedrijf
bij voorbeeld. Plots vallen de drukpersen stil waarop
reuzengrote posters door de rollen liepen. Grote schade.
Getouwtrek dan om wie die kosten gaat betalen.
Hij gelukkig de redder in nood.



En kijk: zijn werkwagen, hoe efficiënt georganiseerd.
Dat moet een mens doen met al wat hij beheert: de
overvloed aan materialen, bezittingen, werkmiddelen
(of het nu boeken of werktuigen zijn) sorteren en op
ordelijk geschikte plaatsen binnen handbereik houden.
Ik hou het me voor. Ik hou grote schoonmaak in mijn
papieren. Ik maak nette stapeltjes. Ik stop bij elkaar
horende dingen in mappen. Ik weet wat in welk rek ligt.
Ik orden alfabetisch en per thema. Ik beheer. Ik
word bibliothecaris. Ik word magazijnmeester.
En denk ondertussen constant, als aanmoediging:
"ORDE LEIDT TOT GOD!"