Een vuurtoren zendt signalen uit
die ver moeten reiken.
Een meisje staat op de pier,
bij de vuurtoren, aan zee.
Ze schrijft een bericht aan haar papa.
Hij moet zijn gestorven.
Hier, bij de vuurtoren, op de pier,
aan de eindeloze zee, stuurt zij hem
miljoenen zoenen door.
De vuurtoren is oud.
De vuurtoren is roestig.
De zee is eindeloos.
Maar haar verlangen is groot.
Haar liefde is krachtig.
Haar bericht komt door.
En ergens is een papa
die glimlacht.
Papa, repose en paix.
Tu es dans mon coeur a tout jamais.
Mille bisous s'envole (sic) vers toi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten