Een speels standbeeldje
voor een zingende dame met aanhang
in Den Bosch.
Het had gelijk waar kunnen staan.
Overal zetten mensen zingen in gang,
bespelen ze begeleidende orgels of piano's,
hanteren ze het dirigeerstokje
of doen het gewoonweg met de hand,
slaan ze de maat,
geven ze de tempi en de crescendo's aan:
ze zijn de voorstuwende wind
bij het wiegen van de grote boot
van de muziek.
Zoveel mensen varen er op,
worden er wat gelukkiger door,
vrolijker, luchthartiger, zetten
de zorgen voor eventjes opzij.
Er ontstaat geneurie,
gewieg, maatgeklop, dans.
Het hoofd wordt leger,
het hart wordt voller,
het bestaan
in de mate van het mogelijke
licht.
Een hoeraatje dus
voor al wie zingt
of musiceert
of zang of muziek of ritme
of wat voor muzische magie ook
in gang zet
want voel je het niet,
wordt het leven dan
niet meer iets met stralen en sterren
en wervelen en juichen en dansen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten