Uil

Plots is hij er, Mijnheer de Uil,
helemaal als in de boekjes.
Onhoorbaar vloog hij uit struiken
boven mij op.
Wat een zachte vleugeslag,
wat een statigheid!



Hij bleek neer te zijn gestreken op een paal
wat verderop, zomaar,
gewoon op klaarlichte dag.
Ik kon mijn ogen niet geloven.
Dicht bij het houtkot
waar er ongetwijfeld muizen
tussen de losjes opgestapelde
houtblokken zitten.



Hij keek wijs en onverstoorbaar,
zoals spreekwoordelijk
van hem gezegd wordt.
Hij liet me de tijd om
een foto van hem te nemen,
maar meer was te veel gevraagd.
Met een paar vlugge, brede
vleugeslagen als het ware
ongezien weer weg.

Als ik hem wat vergroot
op de foto kan ik hem
als het ware in de ogen kijken.
Een rendez-vous, a.u.b,
Mijnheer de Uil,
op een of andere late avond,
of in een of andere late,
maanverlichte nacht!
Kom zacht van vleugelslag,
kom wijdgesperd van oog,
en laat me even verder
in je wonderbaarlijk leven kijken.