en nogal wat geklapwiek in de lucht
als een meeuw op wil gaan stijgen.
Haast zo omslachtig als een
hinkstapspringer voor de hink,
de stap en uiteindelijk de sprong.
Maar als ze eenmaal vliegen,
meeuwen: o zo elegant!
Ze weten als geen ander
hoe de zeewind uit te buiten,
hoe het maximum te halen
uit de omslachtigheden
van hun vleugels.
Maar eenmaal opgestegen
dràgen die hen dan ook.
Ze weten zich eindeloos
mee te laten zweven
op zeewindstromingen.
Tuk op restjes volgen ze oplettend
de Kanaalferries bij het
uitvaren of binnenvaren
van de havengeulen.
Hier een hap en daar een brok.
En hun geroep dat steeds weerklinkt
langsheen de haast eindeloze kusten!
En hun wit en grijs dat altijd oplicht
tegen de donkergrijze of de
hemelsblauwe luchten
aan het Noordzeestrand!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten