voor ze met spelen zullen beginnen.
Haar harp staat klaar.
De snaren blinken.
Nog even alle concentratie samenbundelen.
Ze geniet al op voorhand.
Ze hoort en ziet het allemaal al voor zich.
Ze zal het goed doen verlopen.
Twee draailieren aan haar zijde spelen de dragende
ondertoon voor haar fijn snarenspel. Mannen.
Haar vrouwelijke vingers zullen vlug zijn.
Straks valt ze in, wordt alles hemelser.
En het komt prima in orde. De hele kerk houdt de adem in.
Ook de heiligen op de glasramen. Ook Maria met het kindje
Jezus op haar arm. Zij heeft hun zegen. En zij speelt op
haar beurt hun hemelse lof.
Ze lijkt in extase als ze speelt. Ze is elders. In hogere
regionen. Samen met de engelen, op harpen en snaren.
Als de laatste klanken zijn uitgetrild is er de overgave
na de inspanning, het geluk iets vertolkt te hebben
dat de zinnen van gewone stervelingen beroerde.
Het straalt na op haar gelaat. Zij is vreugde om de vreugde
die ze heeft uitgespeeld en doorgespeeld. Ze buigt het
hoofd om een gave en de toehoorders buigen dankbaar
het hoofd voor haar gift.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten