Overal waar het duister of verborgen of verafgelegen is,
durven mensen op muren en andere te kladden.
In ondergrondse tunneltjes bijvoorbeeld. Daar spuit of klad je
dan dingen neer die je in volle daglicht, in volle zicht
niet zou schrijven. Je laat je gaan, je haat en je frustratie.
Je woede. Je verliefdheid. Je verlangens. Je ontgoocheling.
In zwarte letters of in rode. Klein gekrabbeld of extra groot.
Inderhaast of met oog voor detail en afwerking.
Dat de trotse naam "Opwijk" een officieel aangebrachte schildering
moet zijn, is duidelijk. Het schilderen voorbereid. De kleuren opvallend.
De schikking doordacht. Je zou denken dat een goed voorbeeld de
zondagsschilders tegen zou houden. Maar nee. Ze kladden maar raak.
Spijtig, want men kan het evengoed mooi houden. Het mag dan
nog zwartgallig zijn, of sarcastisch. Ook daarin kan met stijlvol
zijn, of kunstzinnig. Een uitdaging voor schichtige schilders met
spuitpistool of stiften: "Schilder met stijl. Smuk tunnels kunstzinnig
op.Vervuil ze niet verder!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten