Een mooie actie: flesdopjes verzamelen voor het goede doel.
Tienduizenden, honderdduizenden moet men er bijeen zien te
krijgen om ze dan veelkleurig te verbrijzelen. Hersmelten,
waarschijnlijk. Herkleuren in één tint. Daar dan nieuwe paletten
van persen. Voor de geleverde gerecycelde grondstof zoveel
cent per kilo of per ton krijgen. Voor het goede doel.
Om mensen en kinderen aan te sporen, bij wijze van speelse start:
de naam van je dorp met dopjes vol laten leggen.
Opwijk wordt dopjeswijk. Dopjesopwijk. Opwijkse dopjes op
omschakelingstocht.
Kijk toch hoe kleurrijk! Als elk gezin verzamelt, als elke famlie
verzamelt, als elke buurt verzamelt, als elk gehucht verzamelt,
elke parochie, als het hele dorp verzamelt...
wat een regenboogkleurrijk Opwijkse dopjestapijt!
En met het ingezamelde geld van heel de dopjesinzamelactie
een blindegeleidehond kopen en opleiden, maandenlang, zoniet
jarenlang met veel geduld, tot de hond inderdaad een blinde leidt,
zijn trouwe metgezel wordt. Zijn donker blindenbestaan oplichten
met samengebald warmemensenlicht - en de steentjes die je bij kan
dragen zijn dopjes, opzijgelegd, verzameld van al de flessen water,
frisdrank, ice-tea, fanta, cola...die je drinkt. Eenvoudiger lijkt niet
te kunnen. Maar het vraagt dagelijks even die gedachte: oh, een
dopje! En je gooit het dopje in het potje dat dag aan dag
hoger gevuld wordt. En als het dopjespotje vol is
neem je een nieuwe dopjespot...en dopje voor dopje raakt ook die
gevuld. Hij is veelkleurig om naar te kijken. En als je naar hem kijkt
stroomt iedere keer weer een klein beetje dagelijkse moed in je
binnen om het vol te houden, dopje voor dopje, stap voor stap...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten