Ik zag deze Roberto Tangianu aan het werk in Gooik. Hij
bespeelt de Launeddas: een paar rieten pijpen die een beetje
als een doedelzak klinken. Er zijn melodiepijpen en baspijpen.
Probleem: om het ononderbroken geluid aan te houden kan je
niet rekenen op de zak van de doedelzak die constant lucht
levert, maar je moet het me je eigen ademhaling doen. Dat
moet dus circulaire ademhaling zijn, die onafgebroken lucht
naar de pijpen moet voeren. Een hele kunst, een hele
adematletische acrobatie, en hoed af dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten