Kleinkinderen

Ze liep het groene fietspad af tussen de weiden.
Ze bracht haar kleinkindjes van school naar huis.
Eén met de fiets, één nog te voet, een derde
op de armen.
Ze had haar handen vol, ze wou goed zorgen
voor haar bruisend nageslacht,
zo vol van vuur van hun nieuw leven.

Wat jammer, zei ik,
dat haar man er niet meer was.
"Als ik die klok toch maar
terug kon draaien."
Er was een diepe zucht,
maar toen wees ze de jongste al
op een fazant die tussen struiken schoot.

"Als ik die klok toch maar
terug kon draaien."
Ik hoor het nog.
Er ging iets in haar dood.
Maar om haar kinderen en kleinkinderen
houdt zij zich groot,
doet zij de wandeling van school naar huis,
ja, zingend als het moet,
met hen,
met hem daar in de lucht, hem ook.