zaterdag 18 september 2010

Langpootmuggen



Langpootmuggen - ze hebben een naam die duidelijk
omschrijft wat voor insect je kan verwachten.
Daddy Long Legs in het Engels: al even goed.
Als ze zo tegen het raam geplakt zitten zijn ze een levende
illustratie van hun veelzeggende naam.
Ik weet niet of meisjes er wat bang voor zijn, maar
gevaarlijk zijn ze in ieder geval niet. Onhandige
pubers met te lang uitgevallen ledematen die met
zichzelf geen blijf weten.

Hoewel. Ik heb geweten dat ze iets van een dreiging
leken toen ze jaren geleden in hele horden ons terras
overspoelden. Als het dan geregend had lagen ze met
honderden onhandig in de achtergebleven plassen te
watertrappelen. Het duurde urenlang voor ze
weer droog raakten, maar niet allemaal stegen ze dan als
trage helikopters weer naar drogere oorden. Hele zwermen
bleven er in, en die moest je dan met een zwabber maar
naar de goot toe maneuvreren, de dieperik in.

Ik heb toen ook gezien waar langpootmuggen vandaan
komen. Op ons gazon lagen toen duizenden kleine
afgeworpen coconnetjes waaruit de diertjes zich hadden
losgewrongen. Blijkbaar zaten ze in de graszoden groot
en langpotig te worden en als ze volwassen werden
propten ze zich naar boven en lieten hun afgeschudde
cocondwangbuis op het gras achter. Dan hun eerste,
onhandige vliegpogingen naar de gevels van ons huis
en naar het terras toe. Ik heb ze toen uitentreuren
kunnen bestuderen als ze in horden op onze ramen lui
languit kwamen zitten zonnen. Lieftallig vond ik ze niet
bepaald, maar ook niet huiveringwekkend. We lieten
ze rustig bestaan en dachten dat het, als een
sprinkhanenplaag in Egypte, ook wel over zou waaien.
Dat deed het, maar als ik ze soms nog tegen de ruiten
geplakt zie zitten, groet ik ze even, als oude maten die
lang geleden watertjes dicht bij ons huis hebben
doorzwommen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten