"Rijzend uit donker-koele vijvergrond," schreef Frederik
Van Eeden over de waterlelie. Bij hem was die weliswaar
wit, zodat het contrast met de donkerte van de vijverbodem
als groter kon worden aangevoeld.
Maar ieder die wel eens zijn vijver heeft schoongemaakt,
weet het: er ligt veel lelijks en donkers op de bodem van
zo'n waterplas. "Schone schijn" heeft er misschien iets mee
te maken. Of "sublimatie". Uit donkerte worden leven en
schoonheid geboren. En dat is niet iets om beschaamd
over te zijn - het is eerder een teken van sterkte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten