gewoonte in hun cultuur -
van deze moslimvrouw
mag ik misschien toch een foto nemen,
zo van haar rug en haar sprekende sluier
en het kind in de kinderwagen
die ze voortduwt in de mensendrukte
van Brussel Noord.
Misschien is ze gewoon een beeld
van de onbekende die we niet kennen.
Ze heeft voor ons geen gezicht. Ze is anoniem.
Maar in meer nabije mensen in onze
steeds meer multiculturele dorpen en steden
krijgt ze ooit misschien,
dankzij diepgaandere ontmoetingen,
een eigen gelaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten