Deze stier is een hele meneer.
Hij doet me denken aan de stieren die je ziet op tekeningen
in eeuwenoude grotten, of later,
op rood-zwart aardewerk uit Helleense tijden.
Edele proporties, goed geschapen maar niet
zo gemanipuleerd dat het onnatuurlijk wordt.
Moeilijk te imiteren, zacht lichtbruin.
Alleen wat klein van oog, dat dan nog traant.
Huisdier, door de mens kleiner, makker
gehouden dan hij is.
De vrucht van zijn kracht ligt er allicht naast,
het kalfje dat hij heeft bij een van zijn
ongetwijfeld vele haremvrouwen -
laten we maar koeien zeggen (om het allemaal
niet te menselijk te maken, alhoewel het dat
enigszins toch wel is.)
Kwekers zijn terecht trots op hun dieren.
Je kan met minstens evenveel recht
fier zijn op een runderras als op een automerk.
Deze blonde rundergoden staan mooist
als ze rustig, doodgemoedereerd lopen te grazen
op sappig, lang groen gras waardoorheen
liefst ook nog een klein en kronkelend riviertje loopt.
De koeienhoedstertjes fantaseert u er dan zelf maar bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten