Je ziet een hier en daar
wat lege schelpjes liggen
op de speelplaats
van een school.
Vreemd, denk je.
Tot je plots iemand ziet lopen
die aan zo'n schelpje likt.
"Een snoepje," denk je.
"Misschien in de een of andere
klas gegeven voor een verjaardag.
Zouden het echte schelpen zijn?"
vraag je je af.
Als de leerlingen al weg zijn
zie je er nog een aantal
op de speelplaats liggen.
Er zijn nochtans vuilnisbakken!
Stiekem raap je er eentje op.
Even verderop betast je het.
Plastiekerig gevoel, plooibaar.
Maar geen slechte namaak.
"Alles kan in China,"
denk je,
"of bij ons."
Een snoepgoedje
dat je nooit hebt gekregen,
nooit hebt gekocht,
waar je nooit
aan hebt gelikt.
Een kleine ontdekking
op een doodgewone dag.
's Avonds,
voor het slapengaan,
denk ik er nog even aan,
als ik het plagerig voel zitten
in mijn zak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten