Een late dertiger, schat ik.
Maar gepassioneerd door de oorlog dat hij is!
Ook bij het proeven van de gerechten
na de kookles voor mannen is hij niet te houden -
al is het onderwerp over concentratiekampen
en militaire strategieën niet zo smakelijk.
Pas gelezen informatie die hem ondersteboven blaast
is bijvoorbeeld deze -
en ze blaast mij evenzeer omver.
De Russen in de tweede wereldoorlog
(in een bepaald gebied, in een bepaalde periode,
neem ik aan - maar vraag de man zelve
voor een onderhoud over meer details)
beschikten met drie soldaten samen
over slechts één geweer.
De eerste vertrok er mee in de aanval,
de twee anderen volgden in zijn spoor.
Als de eerste man doodgeschoten werd,
moest de tweede het geweer overnemen
en op zijn beurt verder stormen.
Als de tweede viel was het de beurt
aan de derde die nu de dood
diep in de ogen moest kijken.
En natuurlijk stonden achter hen
een aantal andere soldaten die
al wie op zijn stappen
terug wou keren,
dood moesten schieten.
De gruwelen van de oorlog.
Rond wapenstilstanddag.
Jawel.
Ze raken je nog altijd
en je bent dankbaar
dat het jou, in jouw tijd,
in jouw omstandigheden
nog niet is overkomen.
