TREKSTAAL

Ik zie het plots staan.

Op een doosje kirikaasjes, godbetert.

“Gratis. Magneet. Aimant.”

Van Plop dan nog wel!

Wij, Vlamingen en Walen,

weten hoe het gaat.

Vaak op producten alles

in de twee landstalen.
Goed om je broedertaal te leren.

Als ze je als je broedertaal beschouwt, tenminste.

Maar zo blijven woorden je bij.

Want hoe gaat dat?

Je zit aan het ontbijt,

Je leest alles wat los of vast hangt,

dus ook de tekstjes op doosjes, flesjes,

producten allerhande.

Dit zal je zeker onthouden, weet je plots.

Het Franse woord voor magneet:

“aimant.”

En ja, het lijkt je ook meteen logisch.

Het ene dat het andere aantrekt

moet er wel van houden.

Trekstaal, zoals we in de volkstaal

ook zeggen.

Het ene dat het andere aantrekt,

en dan is er automatisch

van een soort liefde,

op zijn minst

van een soort herkenning sprake.

Nu kan je in beelden verder denken.

Wat trekt mij aan als trekstaal,

wat zijn mijn ‘aimants’ in het leven?

Ik som die van mijzelf voor jullie

maar niet op.

Doe dat voor jezelf liever maar even.

Het is leerrijk.

Het is zelfverkenning.

Het geeft je bewust inzicht

dat je onbewust natuurlijk al had.

Het zet je op weg

om wat je aantrekt

en dus een sterk punt van je is,

door woekeren met je talenten

nog sterker te maken.

Zet dat licht op een berg.

Zo trek je weer

andere dingen en mensen aan -

en het is een wederzijdse verrijking.

“Aimant.”