HET KERELTJE VAN VIJFTIEN MAANDEN

Hij begint zinnen te frazelen die

op bazelen lijken, maar het systeem

erin is al helemaal van

hem.

Hij zoekt zijn woorden, hij zoekt zijn

stem. Ze dringen van alle kanten in

hem binnen, zinnen die hij in stukjes

mag hakken en leren imiteren, combi-

neren. Het plezier van de tong. De pret

van de klanken. De toverbal van de taal.

Aan de haal wil hij er mee gaan, bellen

wil hij ermee blazen en zijn verbazen

woorden geven, laten leven. Zie hoe

alles rolt door het gras en geurig en

groen kleurt, merk hoe in woorden het

ontstaan van de wereld opnieuw gebeurt.

In wat hij zegt, in wat hij aarzelend zingt,

in wat als klanken uit zijn mondje klinkt.

Hij begint zinnen te frazelen die niet langer

op bazelen lijken, en het leven imiteert zich

voor de miljardste keer weer in hem: in zijn

nieuwe woorden, lichtelijk, liefelijk anders.

In zijn nieuwe en voordien nog nooit gehoorde

stem.      

DE SCHILDER - OPENING SINT-ANNASITE 25 NOVEMBER

Hij staat voor het witte doek.

Hij zoekt nog de juiste vorm,

de beste kleuren.

De verftubes liggen open gedraaid.

Het licht komt stormenderhand

binnengewaaid.

Hij zet een aanzet aan.

Hij gaat een stapje verder staan.

Hij perst zijn ogen tot streepjes,

schat in.

Hij staat aftastend

aan het begin

van een nieuwe,

in zichzelf besloten wereld

waar je binnen mag als je

loopt te zwaaien met

de witte vlag van 

o v e r g a v e.

DE BRANDWEERMAN - OPENING SINT-ANNASTIE 25 NOVEMBER

Er zijn veel noodgevallen in ons dagelijks bestaan

die ons met hun kleine of hun grote kwelling slaan.

Een wespennest genesteld onder ons dak.

Niet zo erg, zeg je  -  tot een wespenmannetje

ons kleinste meisje stak.

De brandweer heeft het nest dan weggenomen,

of is met een probater middel afgekomen.

Bij overstromingen – dan rukken ze ook uit.

Ze zuigen water uit kelders naar buiten

dat ze anders voor het blussen gebruiken.

Ze dragen zandzakken aan

en zorgen dat we weer veilig

met onze voeten in het droge staan.

Als auto’s botsen, of er is erger aan de hand,

en we worden door wanhoop overmand:

dan is de brandweer daar met het grof geschut.

Grote investeringen bewijzen dan hun nut

in toegeslagen leed waartegen men, zonder

die middelen, niets dan panikeren deed.

Ze snijden ijzerplaten door, ze lopen zoekend

langs het tragisch spoor, ze deinzen niet terug

al hadden ze misschien ook liever hun rug

willen keren.

Maar hier is nood aan wilskracht,

aan een spoortje van licht

in deze donkere nacht van feiten.

Dus doen zij wat doodgewoon moet,

het enige wat enigszins helpt,

een doekje dat het bloeden stelpt.

Zij staan paraat. Dus dank, brandweerman,

maat, dat jij door het vuur voor ons gaat!

DAAR IS DE POLITIE AL - INHULDIGING SINT-ANNASITE

RUIM BAAN!

RUIM BAAN!

DAAR KOMT DE POLITIE AAN!

ZIJ STELLEN WEL ORDE OP ZAKEN!

ZIJ ZULLEN ER WEL EEN EIND

EN EEN MOOI NIEUW BEGIN

AAN GAAN MAKEN!

GELUKKIG -

RUIM BAAN -

KOMT DE POLITIE ER AL AAN !!!

SCHOOLJAAR IN ZICHT

Met het volgend schooljaar

al in zijn hoofd

behangt de leraar

in de laatste vakantieweken

de keuken,

haalt de garage overhoop,

en oh! er moet op

een kamer boven

nog voor vloerbedekking

worden gezorgd!

Maar welke gezichten zullen

hem vragend en misschien

zelfs verwachtingsvol

aankijken beging september?

Hij projecteert ze al

op het behang dat hij hangt,

op de vloer die hij legt

en hij tracht,

mechanisch verder werkend,

al te raden

naar het diepste wezen

van hun vragen.

22081987

ZELFZORG

IK BEN, EEN BEETJE NAMOE NOG, ONTWAAKT

EN TAMELIJK MOEIZAAM UIT MIJN BED GERAAKT.

GELUKKIG WAS ER TOEN VERFRISSEND WATER

EN EEN VERSTERKEND EN GEZOND ONTBIJTJE LATER.

IK HEB MIJN WILD GROEIENDE BAARDHAAR AFGESCHOREN,

TANDEN FLINK GEPOETST, EN VOELDE MIJ METEEN HERBOREN.

IK HEB MIJN NAGELS - TOCH GEEN ZWARTE RANDEN? - NAGEKEKEN

EN HEB DE RIMPELS IN MIJN VOORHOOFD IETWAT GLADGESTREKEN.

IK HEB DE KRANT GELEZEN EN WAS WEER HELEMAAL BIJ.

IK PRAATTE RUSTIG MET DE HUISGENOTEN RONDOM MIJ.

MIJN SCHOENEN HEB IK OOK WAT BIJGEKLEURD; 

HET HAAR GEKAMD - DAT WAS NOG NIET GEBEURD.

IK BEN EEN TIJDJE VOOR DE SPIEGEL BLIJVEN STAAN:

MOET HIER OF DAAR NOG OPLAPWERK WORDEN GEDAAN?

IK HEB MIJN ARMEN RONDJES IN DE LUCHT DOEN DRAAIEN.

IK HEB LINKS EN RECHTS WAT MET MIJN BENEN LOPEN ZWAAIEN

IK HEB MIJN BONTSTGEKLEURDSTE (!) KLEREN AANGEDAAN

EN BEN DE GROTE, WIJDE WERELD INGEGAAN.