WERELD ONDER SNEEUW-
TAPIJT. GELUID WEG VOOR EEN TIJD.
VEEL KLEUREN KWIJT.
woensdag 22 december 2010
dinsdag 21 december 2010
zondag 19 december 2010
maandag 13 december 2010
De herderkens lagen bij nachte
Nu zou ik het wat trager spelen misschien,
maar vrolijk mag misschien ook wel.
En dan nog zingen, natuurlijk!
Maria die soude naar Bethlehem gaan
Misschien niet 100 percent gespeeld zoals het hoort,
maar een mens mag zijn eigen versies maken,
nietwaar.
Altijd met kerstmis komen zo'n liedjes toch weer weer
in de harten van oudere mensen...
Kerstwiegeliedje - a traditional by Elenke
Uit mijn oude kerstliedjesdoos, toen we nog met het
volksmuziekgroepje Elenke zongen en speelden.
Oude draden om weer eens op te nemen, misschien,
als ze al niet te bestoft zijn.
zaterdag 11 december 2010
ALS ... DAN ...
Als je de weg maar kent,
als je maar van de juiste strekking bent,
als je van wanten weet,
als je siroop kan smeren bij de vleet,
als je door achterdeurtjes gaat,
als je ijskoud kan liegen in het gelaat,
als je voor de druk van anderen zwicht,
als je blindelings loopt achter een dwalend licht,
als je principeloos door de knieën kan gaan,
als je roekeloos af durft wijken van de rechte baan,
als je onmeedogend met je ellebogen werkt,
als je in blikken van ogen flikkering van afschuw merkt,
als je achter gesloten deuren plannen uitbroedt,
als men achter je masker een afgrond vermoedt,
als je valse spelletjes speelt,
als je blindelings klappen uitdeelt,
als je voor niets nog je beide handen omdraait,
als je niet luistert als driemaal de haan kraait,
als je doldriest bent in het gevecht,
als je mensen bij de haren zou slepen naar het gerecht,
als je wild om je heen slaat,
als je er altijd met de grove borstel door gaat,
als je als een slangenkuil lispelt van list,
als je genadeloos bent tot in de kist,
als je raaskalt, als je spuwt,
als je tekeer gaat als een storm die niet luwt,
als je altijd door anderen de kastanjes uit het vuur laat halen,
als je kopje-onder duwt wie begrijpelijk falen,
als je altijd met twee maten meet,
als je altijd aan de rijkste tafel eet,
als je liegt en bedriegt,
als je schopt en slaat,
als je genadeloos straft zonder maat,
als het je allemaal teveel naar het hoofd stijgt,
als je erop staat dat je altijd je grote gelijk krijgt,
als het steeds moet gaan naar jouw zin,
als het onveranderlijk uit moeten draaien op groot persoonlijk gewin,
als iedereen ziet dat er een zwart kruis op je voorhoofd staat,
als soms onverhoeds een ijskoude rilling door je eigen lijf en leden gaat
als je je hand niet omdraait voor dingen
die binnenin eigenlijk wringen, ...
gaat het dan niet verkeerd,
ga je dan niet in tegen al wat je
ooit van god en de mensen,
op school en op straat hebt geleerd?
vrijdag 10 december 2010
donderdag 9 december 2010
De mooiste boom van Opwijk?
Wintertijd, en ze vallen meer op in het kalere landschap,
al zijn ze zelf ook kaler geworden -
maar in het land der blinden is éénoog koning.
Stemmen we er op:
wat is de mooiste boom in Opwijk,
waar staat hij, en van welk merk?
Mij vielen alvast volgende bomen op,
maar please, vul het rijtje aan.
In de tuinen van kerkelijk en gemeentelijk bestuur
moeten er ook prachtexemplaren staan.
En in je eigen buurt, in onvermoede hoeken
waar je beter zelf kan gaan zoeken.
Maken we er een wedstrijd van:
de koningskroning van de mooiste boom van Opwijk?
Neem even de tijd, en kijk!
maandag 6 december 2010
zondag 5 december 2010
Motivatie
IEDER DOET ZIJN DING
EN GAAT ZIJN GANG.
ALLEEN WAT MEN
MET HART EN ZIEL DOET
DUURT EEN LEVEN LANG.
zaterdag 4 december 2010
NEST
OPWIJK - ONS NEST IN
DE BOMEN WAARUIT WIJ IN
DE WERELD WONEN.
OPWIJK - NEST IN DE
BOMEN VAN WAARUIT WIJ DE
WERELD BEWONEN.
OPWIJK - NEST IN DE
BOMEN VAN WAARUIT WIJ DE
WERELD BEWONEN.
vrijdag 3 december 2010
Iets van vroeger
Na al die jaren onverwacht weergezien in een uitstalraam in kerstmissfeer:
het soort kerstmiskaarten dat ik in mijn jonge jaren
naar klasmakkers en wat vrienden links en rechts stuurde.
Ik herinner mij duidelijk die met het knaapje, het hondje en de sneeuwman,
die met de herten en het kerkje op de achtergrond, het dorpje
midden in het sneeuwlandschap.
Ik ging gewoon toevallig aan het winkelraam voorbij,
een snelle, verwonderde blik, even stilstaan, en dan verder..
Maar, of ik wilde of niet: ik moest terugkeren,
nog even kijken naar die zo vertrouwde beelden uit
een lang vervlogen jeugd.
's Avonds heb ik mijn kerstkaarten voor dit jaar
klaargelegd. Er zijn ook nog overschotjes bij
van vorige jaren,
en die vind ik ook weer het mooist.
Is dat geen veeg teken van naderende ouderdom
en dus nostalgie:
de vertrouwde dingen het mooist beginnen vinden,
daarbij eerder wegdromen dan bij
de nieuwe, die misschien toch fascinerender zijn?
In ieder geval:
ik heb ze graag teruggezien,
die kerstkaarten van vroeger.
Ik ben nogal een bijhouder,
dus vraag ik me nu af:
vind ik ze ook weer
als ik nog eens alle oude dozen
op onze hoge zolder
of in onze diepe kelder doorploeg.
Om ze weer te zien,
met mijn jong handschrift erbij:
ik heb er wel iets voor over!
Alles
De maan staat er.
Er is een frietkraam
en een bus.
Mensen wandelen
af en aan.
En ik ben er.
Dus.
Er is een frietkraam
en een bus.
Mensen wandelen
af en aan.
En ik ben er.
Dus.
VEILIG NAAR SCHOOL EN NAAR EN VAN ELDERS
Kinderen, kom maar veilig terug naar huis.
Zet je fietshelm dus toch op.
Stop op punten waar het druk-druk-druk is.
Brandt je fietslicht helder in het donker?
Reflecteert je hesje of je vestje fluogelig in de schemer?
Ben je droog gewapend tegen natte regen uit de hoge hemel?
Ben je voorbereid op onverwachte stoten van de wind?
Kan je veilig sturen op de keitjes, op het grind?
Is je ketting goed gesmeerd?
Heb je de verkeersregels geleerd?
Jongen, meisje, zoontje, dochter:
rij niet roekeloos, hooghartig zonder handen
- kijk toch eens naar mij, mijn vriendje ! – rond.
Zet geen prikkeldrankjes aan je jonge mond.
Tater niet altijd in plaats van voor je uit te kijken.
Zorg dat je een roekeloze rijder kan ontwijken.
Ja, kijk maar eens flink boos naar zo’n bestuurder als het moet.
Gluur eens door zijn raampje binnen, doe hem teken:
“ Ben je gek?!” Maar ga zelf ook niet op je bek
omdat je suf en moe en wat verdwaasd bent. Wees alert.
Ga op tijd naar bed. Zeg daar: ‘Dank, engelbewaarder
op mijn schouders.’ En denk op tijd aan al de zorgen,
al die angsten, al die liefde van je ouders. Spaar hen.
Geen hen rust.
Rij dus veilig. Let goed op.
Gebruik alle ogen in je kop.
Wees op alles voorbereid.
Neem je tijd. Kom heelhuids aan.
En ja, de deur zal zoals altijd
open staan.
Zet je fietshelm dus toch op.
Stop op punten waar het druk-druk-druk is.
Brandt je fietslicht helder in het donker?
Reflecteert je hesje of je vestje fluogelig in de schemer?
Ben je droog gewapend tegen natte regen uit de hoge hemel?
Ben je voorbereid op onverwachte stoten van de wind?
Kan je veilig sturen op de keitjes, op het grind?
Is je ketting goed gesmeerd?
Heb je de verkeersregels geleerd?
Jongen, meisje, zoontje, dochter:
rij niet roekeloos, hooghartig zonder handen
- kijk toch eens naar mij, mijn vriendje ! – rond.
Zet geen prikkeldrankjes aan je jonge mond.
Tater niet altijd in plaats van voor je uit te kijken.
Zorg dat je een roekeloze rijder kan ontwijken.
Ja, kijk maar eens flink boos naar zo’n bestuurder als het moet.
Gluur eens door zijn raampje binnen, doe hem teken:
“ Ben je gek?!” Maar ga zelf ook niet op je bek
omdat je suf en moe en wat verdwaasd bent. Wees alert.
Ga op tijd naar bed. Zeg daar: ‘Dank, engelbewaarder
op mijn schouders.’ En denk op tijd aan al de zorgen,
al die angsten, al die liefde van je ouders. Spaar hen.
Geen hen rust.
Rij dus veilig. Let goed op.
Gebruik alle ogen in je kop.
Wees op alles voorbereid.
Neem je tijd. Kom heelhuids aan.
En ja, de deur zal zoals altijd
open staan.
Winterviooltjes
WARM IN DE SNEEUWWOL
INGEBED. TOCH HEEFT DE WINTER
NOG GEEN DOMPER OP
HUN VROLIJKHEID GEZET.
woensdag 1 december 2010
WGK
HET WIT-GELE KRUIS
- voor hun vijftigjarig bestaan -
DOOR WEER EN WIND
RIJDEN ZE VAN HUIS TOT HUIS,
DE VERPLEEGSTERS VAN
HET WIT-GELE KRUIS.
OUDE EN ZIEKE MENSEN
ZITTEN ER OP HEN TE WACHTEN
MET HUN PIJN, HUN ZORGEN
EN ALLE SOORTEN KLACHTEN.
ZE BIEDEN OVERAL
ZONDER ONDERSCHEID
EN MET DE GLIMLACH HULP,
VAN HET RIJKSTE HUIS
TOT DE KLEINSTE STULP.
OUDEN OF ZIEKEN ZIJN
ZO BLIJ HEN TE ZIEN.
NA AL DE MISERIE NU WAT
VERLICHTING MISSCHIEN.
EVEN TIJD VOOR EEN
KORTE BABBEL,
EEN KOPJE KOFFIE MET
EEN KLEINE KNABBEL.
EVEN HET LEED GEKLAAGD.
EVEN WAT RAAD GEVRAAGD.
EVEN HET EIGEN VERHAAL VERTELD.
EVEN EEN DRINGENDE VRAAG GESTELD.
ZE ZIJN ALS ENGELEN IN HET WIT
VOOR WIE IN DE PENARIE ZIT.
ZE GAAN GEWOON WELDOENDE
ROND VAN HUIS TOT HUIS:
DE VERPLEEGSTERS VAN
HET WIT GELE KRUIS!
dinsdag 30 november 2010
Anton Van Wilderode
DE LAATSTE DAGEN
EN DE LAATSTE VRAGEN
VAN HET GELEDEN JAAR
STAAN VOOR DE DEUR,
DE BOMEN KOUDER
EN DE DROMEN OUDER
MAAR DE VERWACHTING
NOG VOL GLOED EN KLEUR
WANT WIJ GELOVEN:
HET LICHT VAN BOVEN
IS NIET TE DOVEN
STELT NIET TELEUR
VOOR ALLE VRAGEN
VAN ALLE DAGEN
ACHTER DE EINDER
ACHTER DE DEUR.
Anton Van Wilderode
1918-1998
maandag 29 november 2010
Vogelpatronen
OVERAL BOVEN
PATRONEN VAN VOGELS DIE
IN LUCHTEN WONEN.
Overal boven
patronen van vogels die
de lucht bewonen.
Les van God
Ik hoor het toevallig, maar het bekoort mij wel.
In de Montessori school in Oppem hebben ze geen godsdienst,
maar Les van God.
Alsof hij zelf de Meester speelt,
en alles wat met goddelijke gevoelens en gedachten
te maken heeft
kan dan aan bod komen.
Les in goddelijke dingen.
Menselijke wezens als wij hebben er nood aan,
niet engdenkend,
maar breedvoelend.
In de Montessori school in Oppem hebben ze geen godsdienst,
maar Les van God.
Alsof hij zelf de Meester speelt,
en alles wat met goddelijke gevoelens en gedachten
te maken heeft
kan dan aan bod komen.
Les in goddelijke dingen.
Menselijke wezens als wij hebben er nood aan,
niet engdenkend,
maar breedvoelend.
zondag 28 november 2010
Vroege nieuwjaarswensen
EEN ZINVOL, MOOI NIEUW
JAAR. VREDE MET JEZELF EN
LIEFDE VOOR ELKAAR.
Een nieuw jaar, beter
dan het oude.Was dat lood,
nu dan een gouden.
Driehonderdvijfen-
zestig mooie dagen. Doe
ze alle slagen!
Een jaar boordevol
heldenmoed. Doe al wat je
doen moet supergoed!
Leerlinge
Hij heeft ook een tijdje in Opwijk gewoond,
maar is nu al jaren Lebbekenaar.
Met zijn vrouw van al die jaren.
Hij vertelt hoe hij haar leerde kennen in Floreffe,
en meteen goed prijs.
Hij nam zich op 1,2,3 voor:
daar maak ik werk van.
Ik leer haar Vlaams, en vrijen!
"Maar één van de twee kende ze gelukkig al,"
voegt hij er nagenietend aan toe.
maar is nu al jaren Lebbekenaar.
Met zijn vrouw van al die jaren.
Hij vertelt hoe hij haar leerde kennen in Floreffe,
en meteen goed prijs.
Hij nam zich op 1,2,3 voor:
daar maak ik werk van.
Ik leer haar Vlaams, en vrijen!
"Maar één van de twee kende ze gelukkig al,"
voegt hij er nagenietend aan toe.
donderdag 25 november 2010
Wat een wonder netwerk is een stad!
Wat een ontstellend netwerk
is een stad!
Zij heeft haar grondvesten
in lang geleden.
Hier liepen koningen
of andere vorsten rond.
Hier gingen mensen
naar hun kerken
of hun kathedralen.
Hier waren nederlagen,
zegepralen.
Wat een ontstellend netwerk
is een stad!
Men bouwt er dag aan dag
aan verder.
Hier wordt er dag aan dag
gezorgd.
Hier komen mensen binnen,
gaan weer mensen buiten.
Ze deden allemaal hun deel.
Ze kregen grotendeels hun zin.
Wat een ontstellend netwerk
is een stad!
Men stapt te voet
of gaat er bruggen over.
Men neemt er bus of tram
of allerhande treinen.
Men woont er groots
of woont er klein.
Men haalt er vuil op, overal.
Er branden lichten, overal.
Brood en vlees van alle soorten
is overal te koop,
en groen uit alle landen
van de wereld - overal.
Wat een ontstellend,
wonder netwerk
is een stad!
En dat - dat
jij daar in kan lopen,
dat jij,
als alle andere mensen,
daarin welkom bent -
dat...
dat...
in die stad!
is een stad!
Zij heeft haar grondvesten
in lang geleden.
Hier liepen koningen
of andere vorsten rond.
Hier gingen mensen
naar hun kerken
of hun kathedralen.
Hier waren nederlagen,
zegepralen.
Wat een ontstellend netwerk
is een stad!
Men bouwt er dag aan dag
aan verder.
Hier wordt er dag aan dag
gezorgd.
Hier komen mensen binnen,
gaan weer mensen buiten.
Ze deden allemaal hun deel.
Ze kregen grotendeels hun zin.
Wat een ontstellend netwerk
is een stad!
Men stapt te voet
of gaat er bruggen over.
Men neemt er bus of tram
of allerhande treinen.
Men woont er groots
of woont er klein.
Men haalt er vuil op, overal.
Er branden lichten, overal.
Brood en vlees van alle soorten
is overal te koop,
en groen uit alle landen
van de wereld - overal.
Wat een ontstellend,
wonder netwerk
is een stad!
En dat - dat
jij daar in kan lopen,
dat jij,
als alle andere mensen,
daarin welkom bent -
dat...
dat...
in die stad!
zondag 21 november 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)